- Όθρυς
- Όρος (1.726 μ.) της Ανατολικής Στερεάς που τη χωρίζει από τη Θεσσαλία. Εκτείνεται με μορφή οροσειράς κατά μήκος κυρίως των ορίων του νομού Φθιώτιδος με τον νομό Μαγνησίας αποτελώντας τον υδροκρίτη τους. Η κατεύθυνση της είναι από τα Δ προς τα Α. Το όρος εμφανίζεται ψηλότερο προς το κέντρο με προέκταση βορειότερα τα βουνά της Γούρας όπου σχηματίζονται οι κορυφές Γερακοβούνι (1.726 μ., η ψηλότερη κορυφή), Προφήτης Ηλίας (1.694 μ.), Μαυρίκας (1.578 μ.), Ξεροβούνι (1.454 μ.), Αραπάς (1.291 μ.) κ.ά. Στα Δ η οροσειρά συνεχίζεται μεταξύ του υψίπεδου του Δομοκού και της λεκάνης του Σπερχειού, ενώ Α απολήγει με το Τραγοβούνι (639 μ.) στο ακρωτήριο Σταυρός, στην αριστερή πλευρά της εισόδου στον Παγασητικό κόλπο.
* * *η (Α Ὄθρυς, -υος)μεγάλη οροσειρά τής Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας που την χωρίζει από τη Θεσσαλία.[ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Κατά μία άποψη, ο τ. Ὄθρυς αποτελεί άλλη μορφή τής λ. ὀφρύς με εναλλαγή του -φ- σε -θ-. Κατ' άλλους όμως, η λ. συνδέεται με το τοπωνύμιο που μαρτυρείται στη Μυκηναϊκή oduru = οδρυς, όπου η εναλλαγή τών συμφώνων -δ- και -θ- είναι ενδεικτική δάνειας λέξης].
Dictionary of Greek. 2013.